با سلام خدمت همه دوستان و داوطلبان کنکور و دانش آموزان و فارغ التحصیلان عزیز . امیدوارم که طاعات و عبادات همه شما مورد قبول درگاه حق تعالی قرار گرفته باشه و این روزه های میانی تابستان رو هم بتونید پر قوا و پر قدرت به امر مطالعه بپردازید و از حواشی به دور باشید . چند روز پیش بود که ایمیلی برایم اومد از طرف یه دانش آموز نمونه که افکار مزاحم داشت جلوی حرکت اونو می گرفت . جالب بود و لازم که بحث این دوست عزیز و مشابه این که این روزها کم هم نیست رو مطرح کنم . این دانش آموز گفت که از فردای روز پایان امتحانات نهایی شروع کرده به خوندن برای کنکور و الان داره یه پایه رو تموم میکنه ولی مدام این فکر میاد تو ذهنش که چه فایده که من الان دارم می خونم ، خوب همه دارن می خونند ، اگه من دارم از زمانم استفاده می کنم ، خوب اونا دارن می کنند ، پس من دیگه نمی خونم ( قسمت آخرش رو ایشون نگفتن و خودم اضافه کردم ) بذارین که این بحث رو از ریشه بررسی کنیم . همه میدونم که یکسری از قسمت های ذهن انسان تابع تبلی و تن پروری و لم دادن و درس نخوندن و ... هست . یه دانش آموزی که الان شروع کرده و داره دو هفته خوب میخونه و میره جلو ... اون قسمت از ذهن که از قبل هم مخالف این کار بوده و راحت طلبه میاد و به فرد میگه : این کاری که داری میکنی جواب نمیده و نمی تونی موفق بشی و کار بیخودی هست . اون قسمت ضمیر ناخودآگاه میبینه که فرد کوتاه نمیاد و باز هم داره به شدت میخونه ؛ بعد میاد از در دیگه ای وارد میشه و میگه : انقدر داری تلاش میکنی و درس می خونی خسته میشی ... می بری ... بازهم میبینه که فرد مقاومت میکنه و کار خودش رو ادامه میده ؛ آخرش میاد و میگه : حالا که انقدر داری می خونی و تلاش می کنی  فکر کردی بقیه نشستن و دارن دست رو دست میذارن تا تو بزنی جلو از اونا ...! پس این وسط افکار و سوالات زیادی در ذهن پیش میاد که می خواد یه جوری عمل مطالعه ما رو متوقف کنه . همیشه بین دو بعد ذهن انسان این جدال وجود داره که تو موفق میشی یا نه ! اگه بشه ذهن رو به سمت سوق داد که آره ... من تلاشم رو می کنم ... بقیه هم می کنند ... خوب من موفق میشم ... اونا هم موفق میشن . ولی وقتی منفی بافی در ذهن شکل بگیره و فرد در اون لحظه دست از کار بکشه و از یافتن پاسخ برای سوال و ابهام ایجاد شده عاجز باشه ... همین ضعف باعث میشه که از چند ساعت تا چند روز از مطالعه فوق العاده اش دور بشه . از این به بعد کم کم باید شاهد داوطلبان ماسین حسابی باشیم . فرد میشینه و چرتگه میندازه که آی ... من انقدر روز دیر شروع کردم و روزی انقدر و ضرب و تقسیم و جمع و ... که من بیچاره شدم ... انقدر ساعت از بقیه عقب ترم و باید تا حالا این کارهارو می کردم و ..... یا استرس و فکر و خیال این رو داره که چرا از 15 مرداد شروع کرده به خوندن و نصف تابستون که رفت ... همه اینا نتیجه مقایسه خود با دیگران هست و ریشه این مقایسه ها تفکر غلط ما در مورد توانایی های انسان هست . خیلی از ما فکر می کنیم که انسان موجودیست مکانیکی ... همه چیز طبق برنامه و از قبل معلوم و اگه  یک ماه دیر روشن بشه ... صد درصد 500 تا از رتبه اش می افته ؛ در صورتی که وقتی انسان از قدرت های درونیش استفاده میکنه ... دیگه دو ، دو تا چهار تا نیست و عدد خیلی بزرگی هست . منطقی هم هست ... شما دوست عزیز شب امتحان از نیروهایی استفاده می کنی که شاید تا قبل از امتحان حتی با 8 ساعت خواب خومیازه می کشیدی ولی اون موقع با جهار ، پنج ساعت خواب بقیه وقتت رو کولاک صرف خوندن کردی و رفتی و نتیجه گرفتی و نمره 8 رو کردی 15 و 15 رو کردی 19 . این همون توانایی هاست که خودش رو در بازه های کوتاه زمانی و در شرایط خاص نشون تو میده که بفهمی که باید از اونا استفاده کنی . پس کاری نداشته باش که رقیب چی کاره هست و چی کار میکنه ... ببین که لیاقت خودت چیه ؟ لیاقت خودت این هست که درس بخونی و شبانه روز به فکر موفقیتت باشی و تلاش کنی و بتونی به هدفت برسی ... خوب ، عالیه ... از خدا نخواه که بقل دستی ... رقیبت هم بتونه تلاش کنه و موفق بشه و خدا کنه که اون هم اینجوری باشه ... اصلا کمکش کن که او هم اینجوری باشه . سر سفره افطار دلت میاد بگی که خدایا به رقیب های من کمک کن که بتونند خوب تلاش کنند و به حقشون برسند ؟ این یه طرز تفکر مثبت هست که تو بد کسی رو نمی خوای ... با این تفکر تو انرژی های مثبت رو به سمت خودت جذب کردی که تو رو در یک سیکل مثبت و انرژیک قرار میده که اتفاقا بهت کمک میکنه که بتونی با تمرکز و به دور از حاشیه کار خودت رو انجام بدی و بیشتر و بهتر از بقیه بخونی . این اصل عشق و دوست داشتن رو به همراه داره و کنکور رو برای ما شیرین میکنه و دیگه کنکور یه امر تحمیلی برای ما نیست که باعث استرس بشه بلکه قسمتی از زندگی جذاب ماست که باعث میشه این درون خودمون رو متبلور کنیم و بفهمیم که چه کارهای بزرگی از دست ما بر میاد و از این همه پیشرفت شگفت زده بشیم . باید این حرف ها رو از دور و ور خودمون دور کنیم که میگن : امسال رو پشت سر بذارین ... راحت میشین ... تو خونه میگن : عیب نداره .. این سختی ها میگذره . هم کلاسی که خودش تا حالا درست و حسابی شروع نکرده ، میگه امسال بیچاره ایم ...نه نه نه ... قرار نیست که من ناراحت باشم ... کی گفته که سختی ها باعث آزار من میشه ؟؟!!! من تو ماراتونی قرار گرفتم که از این طریق میخوام آینده خودم رو بسازم و نشون بدم که لیاقت بهترین ها رو دارم ....امسال میتونه جز بهترین سال های زندگی شما باشه ... به شرط اینکه تک تک سلول های بدنت و بند بند وجودت بخواد و باور کنه که تو میتونی و همین یکسال میتونه یه مدرک و سرتیفیکیت برای تو باشه که در آینده با پشتیبانه اون اعتماد به نفس بالایی پیدا میکنی . اون دانش آموز نمونه برام نوشته بود که سمپادی هستم و تا پارسال از درس خوندن کیف می کردم و معدلم شده 19:70 ولی از امسال که شروع شد هی تو فکر اینم که رتبه تک رقمی بشم ( قابل توجه بچه هایی که یه عدد چسبوندن به در و دیوار که مثلا با قانون جاذبه به اون برسن ) . بهش گفتم که این فکر و تفکر تو بهت انرژی میده ... یا استرس . گفت : اصلا نمی تونم بخونم . گفتم که چون میخوای تک رقمی بشی ... برگرد و از درس خوندنت کیف کن و لذن ببر ... اونی هم که اومده رتبه تک رقمی شده ، از اول به فکر رتبه اش نیست . کار خودش رو میکنه و به نتیجه فوق العاده میرسه . تا پارسال چون نمره بیست می تونست مال تو و مال کل کلاس باشه و ارزش یکسانی هم داشت ولی الان تو فکر تو رتبه نقش بسته که فقط باید مال یک نفر باشه .... از این فکر بیا بیرون ... رتبه رو مثل نمره ببین ... تلاش کنی ، بهش میرسی ، بدون اینکه فکر و خیال کنی . شاد و سلامت و موفق باشید . التماس دعا

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: